Kut, eski Türkçe bir sözcük olup, çeşitli anlamlara gelmektedir. Genel olarak, kut, iyilik getiren şey, uğur, baht, talih, yaşam gücü veya kutsal enerji anlamına gelir. Kut aynı zamanda eski Türklerde ülkeyi yönetme yetkisinin Tanrı tarafından hükümdar ve ailesine verildiği inancını da ifade eder. Bu inanç Şamanizm dininden kaynaklanır ve Altay Türklerinden itibaren devam eder. Kut inancı, Türk siyasal hayatında önemli bir rol oynamıştır. Kutlu sayılan hükümdarlar, Tanrı’nın koruması altında olduklarına ve ülkeye bereket getirdiklerine inanılırdı. Kutlu olmayan hükümdarlar ise başarısızlıkla ve uğursuzlukla karşılaşırlardı. Kut inancının bir başka özelliği de hükümdar ve ailesinin kanının akıtılamayacağı düşüncesidir. Bu yüzden idam edilen hükümdarlar boğularak öldürülürdü. Kut inancı, Türk kültüründe uzun süre etkili olmuş ve Osmanlı padişahları tarafından da benimsenmiştir.
