Balbal, Eski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen mezar taşına verilen isimdir. Balbal, kişinin yaşarken öldürdüğü kişileri sembol eder ve öbür dünyada onun hizmetçileri olacağına inanılırdı. Balbal kelimesi Eski Türk dilinden gelir ve vurmak, kakmak, çakmak anlamına gelir.
Balbal dikme geleneği Göktürk alfabesiyle yazılan ilk metinlerde görülür. Balballar genellikle bir elinde kılıç tutan savaşçı figürleri şeklinde yontulmuştur. Balbalların sayısı ölen kişinin gücünün, cesaretinin ve kahramanlığının göstergesidir.
Balballar Kırgızistan, Tıva Özerk Türk Cumhuriyeti ve diğer Orta Asya ülkelerinde bulunmuştur. Bazı balbalların Cengiz Han’ın balbalları olduğu iddia edilmiştir. Balballar İslam öncesi dönemde yaygınken, İslam’ın kabulünden sonra yerini mezar taşlarına bırakmıştır.
