Ön adlar, isimlerden önce gelerek onları niteleyen ya da belirten sözcüklerdir. Ön adlar kendi başlarına ön ad olamazlar, mutlaka bir isimle birlikte kullanılırlar. Örneğin:
-
Mavi gözlerin çok güzel. (Mavi ön ad, gözlerin isim)
-
Bir kitap okudum. (Bir ön ad, kitap isim)
Ön adlar iki gruba ayrılır: niteleme ön adları ve belirtme ön adları.
Niteleme ön adları, isimleri biçim, renk, durum gibi yönlerden niteleyen sözcüklerdir. Örneğin:
-
Kırmızı elma çok tatlı. (Kırmızı niteleme ön adı, elma isim)
-
Yeni araba çok hızlı. (Yeni niteleme ön adı, araba isim)
Belirtme ön adları ise kendi içinde dört çeşittir: işaret ön adları, sayı ön adları, belgisiz ön adları ve soru ön adları.
İşaret ön adları, varlıkların yerini, yönünü, durumunu işaret ederek gösteren sözcüklerdir. Örneğin:
-
Bu araba senin mi? (Bu işaret ön adı, araba isim)
-
O çocuk çok akıllı. (O işaret ön adı, çocuk isim)
Sayı ön adları, varlıkların sayısını belirten sözcüklerdir. Örneğin:
-
Üç kedi bahçede oynuyor. (Üç sayı ön adı, kedi isim)
-
Birer tane çikolata alabilirsiniz. (Birer sayı ön adı, tane isim)
Belgisiz ön adları, varlıkları tam ve kesin olarak değil de belli belirsiz olarak belirten sözcüklerdir. Örneğin:
-
Bazı insanlar çok meraklı. (Bazı belgisiz ön adı, insanlar isim)
-
Birkaç kitap aldım. (Birkaç belgisiz ön adı, kitap isim)
Soru ön adları ise varlıkları soru yoluyla belirten sözcüklerdir. Örneğin:
-
Hangi evde oturuyorsun? (Hangi soru ön adı, evde isim)
-
Kaç yaşındasın? (Kaç soru ön adı, yaşında isim)