Ayastefanos Antlaşması, 93 Harbi olarak bilinen 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’nın sonunda imzalanan bir barış antlaşmasıdır. Antlaşma, Osmanlı Devleti için ağır koşullar içermekteydi.
Antlaşmanın sonuçları şunlardır:
-
Osmanlı Devleti, Rusya’ya büyük bir savaş tazminatı ödemeyi ve Kars, Ardahan, Artvin, Batum, Doğubayazıt ve Eleşkirt gibi toprakları bırakmayı kabul etti.
-
Osmanlı Devleti, Sırbistan, Karadağ ve Romanya’nın tam bağımsızlığını tanıdı ve sınırlarını genişletti.
-
Osmanlı Devleti, Tuna’dan Ege’ye, Trakya’dan Arnavutluk’a uzanan büyük bir Bulgaristan Prensliği’nin kurulmasına razı oldu.
-
Osmanlı Devleti, Bosna-Hersek’e iç işlerinde bağımsızlık verdi ve Teselya’yı Yunanistan’a bıraktı.
-
Osmanlı Devleti, Girit ve Ermenistan’da ıslahat yapmayı taahhüt etti.
Antlaşma, Rusya’nın Balkanlarda tamamen hakim bir konuma gelmesi ve sıcak denizlere inmesi anlamına geliyordu. Bu durum Avrupa devletlerinin endişesine neden oldu. Osmanlı Devleti de bu endişeden yararlanarak Berlin’de yeni bir antlaşma zemini elde etti. Berlin Antlaşması ile Ayastefanos Antlaşması’nın bazı maddeleri değiştirildi ve Osmanlı Devleti’nin kaybettiği toprakların bir kısmı geri verildi ya da bağımsız devletler haline getirildi. Böylece Ayastefanos Antlaşması kâğıt üzerinde kalmış oldu.