Bu anlayışa beşik ulemalığı adı verilirdi. Osmanlı Devleti’nde devlet makamlarının “alimin oğlu alimdir” düşüncesiyle babadan oğla geçmesini sağlayan bu sistem 16. yüzyıldan itibaren ortaya çıkmış ve 17. yüzyılda yaygınlaşmıştır. Bu sistem eğitim, adalet ve devlet işlerinde bozulmalara yol açmış ve devletin zayıflamasına katkıda bulunmuştur.
