Yuğ, Türk ve Altay halk kültüründe ve inancında cenaze töreni anlamına gelen bir kelimedir. Yuğ, yoğ veya yığ olarak da söylenir. Yuğ, cenaze töreninin yanı sıra cenaze yemeği, ağıt, sığıt veya yığut gibi ölünün arkasından okunan ezgili şiirleri de kapsar. Yuğ törenleri, eski Türklerde ölünün ruhunun gökyüzüne çıkacağına inanılan bir ritüeldir. Ölü bir çadıra konur, kurbanlar kesilir, çadırın çevresinde atlarla dolaşılır, mezarın başına heykelcikler ve balbal adı verilen taşlar dikilir. Yuğ töreni bittikten sonra ölü sahibi, yoga katılanlar için yemekli bir şölen verir. Bu yemeğe yuğ besen veya üzüt aşı denir. Yuğ inancı ve törenleri, Türk kültüründe uzun süre yaşamış ve günümüzde de bazı izlerini korumuştur.
