Vahdet-i Vücud felsefesini savunan “Şeyh Ekber” lakaplı İslam düşünürü Muhyiddin İbnü’l-Arabî’dir. İbnü’l-Arabî, 12-13. yüzyıllarda yaşamış ve tasavvufun en büyük temsilcilerinden biri olmuştur. Vahdet-i Vücud felsefesi, varlığın birliğini ve yaratıcı ile yaratılanın izafet ilişkisini savunan bir öğretidir. Bu öğretiye göre, varlığın hakikati ancak seyrüsülûk yoluyla beşerîlikten soyutlanarak idrak edilebilir.
