Teşhis veya kişileştirme, insana ait özelliklerin insan olmayan varlıklara mal edilmesiyle gerçekleştirilen bir mecazlı anlatım özelliğidir. Bu, genellikle benzetme veya kapalı istiare biçiminde gerçekleştirilir. İnsan dışındaki canlı ya da cansız varlıkların insan özelliği kazanmasıdır. İnsan dışındaki varlıklar, okurların dikkatini çekecek şekilde ifade edilir. Kişileştirilen varlıklar, insanlar gibi konuşma, düşünme, üzülme, duygulanma, sevinme gibi özellikler edinmiştir.
Örneğin, “Rüzgâr, bir insan gibi sevincinden ağlıyor, gülüyor, haykırıyordu.” cümlesi bir kişileştirme örneğidir. Bu cümlede rüzgâr, insan gibi sevinç göstermektedir ve bu, kişileştirme sanatının bir örneğidir.
