Ekber ve Erşed sistemi, Osmanlı Devleti’nde padişahın en büyük ve en olgun şehzadesinin tahta geçmesini sağlayan bir sistemdir. Bu sistem, şehzadeler arasındaki taht kavgalarını önlemek ve merkezî otoriteyi güçlendirmek için uygulanmıştır. Ekber ve Erşed sistemi, I. Ahmet döneminde (1603-1617) uygulanmaya başlanmıştır. Bu sistemle birlikte, şehzadelerin sancaklara çıkma usulü de sona ermiştir.